Ikonen van de Moder Gods

Moeder Gods is de titel die door de kerkvaders van het concilie van Efeze in 431 gegeven werd aan Maria. Zij is het, door wie de menswording van Christus verwezenlijkt werd. Zij kreeg dan ook de naam: Theotokos: zij die God baarde. Ze wordt ook  Panaghia genoemd, de allerheiligste. Reeds in de 2e eeuw werden van haar muurtekeningen aangebracht in de catacomben. De eerste icoon van de Moeder Gods zou volgens apocriefe bronnen nog tijdens haar leven door de evangelist Lucas geschilderd zijn. De oudste nog bekende iconen uit de 6e eeuw van haar bevinden zich in het Katharina klooster in de Sinai. Van de Moeder Gods iconen zijn meer dan 250 typen bekend, die  meestal enkele zelfde kenmerken hebben. Maria draagt een blauw kleed, symbool van de aarde, en een purperrode mantel, kleur van het hemelse. Zij was vooreerst menselijk, en werd dan na de aankondiging tot het hemelse verheven. Iconen volgens de “maniera latina” geschilderd, wijken vaak af van deze kleurvoorschriften. Maria wordt gewoonlijk afgebeeld met haar zoon, of in relatie met hem. Als symbool van reinheid draagt zij steeds drie sterren op haar hoofd en schouders. Dit staat voor haar maagdelijkheid voor, tijdens, en na de geboorte van Christus. De inscriptie die altijd aangebracht wordt op Moeder Gods iconen is: meter Theou: Moeder Gods: MHTHP OEOY meestal een afkorting.