Jozef Van Den Berg
Van poppenspeler tot acteur van Christus.
Op 14 september 1989 staat de gevierde poppenspeler Jozef van den Berg op het podium van De Singel in Antwerpen. Bij aanvang van zijn stuk Genoeg Gewacht zegt hij tegen zijn publiek: ‘Ik ben een werkelijkheid genaderd die niet meer te spelen is. De zoeker zoekt, maar hij wordt gevonden. Daarom sta ik vanavond voor het laatst op de planken.’ Daarop verlaat hij het podium, het publiek krijgt het entreegeld terug. Jozef van den Berg treedt nooit meer op. In 1991 verlaat hij zijn gezin en gaat wonen in een fietsenhok in het Betuwse dorp Neerijnen. Twee jaar later verhuist hij naar een tuin verderop, waar hij een hut bouwt op basis van het decor van een van zijn voorstellingen. Al meer dan twintig jaar woont hij nu als orthodoxe kluizenaar in die hut.
De Vlaamse scenarioschrijver en journalist Francis Jonckheere kent Van den Bergs theaterwerk goed en is hem ook na zijn afscheid van het theater blijven volgen en bezoeken. Met zijn eigen ontmoetingen, interviews van anderen en teksten uit de theaterstukken als uitgangspunt schreef hij dit boek over Van den Berg.
